Parafia ewangelicko-reformowana  w Bełchatowie

Siostry i Bracia,

Narodzenie Pańskie to jeden z centralnych punktów naszego kalendarza kościelnego – jedno ze świąt, które pomagają nam przypomnieć sobie treści zbawczej wiary, wyznawanej przez nas na każdym nabożeństwie, a których możemy sobie na co dzień nie uświadamiać aż tak intensywnie. Pierwsza

połowa roku kościelnego, od Adwentu do Pięćdziesiątnicy, buduje jeden łuk od wcielenia przez mękę i zmartwychwstanie Pana naszego do powołania Kościoła w darze Ducha Świętego. Święta kościelne nie są ważne tylko przez swoją oprawę i społeczne tradycje, którymi obrosły. Przypominają nam tu i teraz o tym, co najważniejsze.

Dlaczego jednak takie znaczenie ma Narodzenie Pańskie? Katecheza przyznaje mu najwyżej drugie miejsce po Wielkanocy i trudno nie zgodzić się z tym, że fundamentalnie ważne dla naszego chrześcijańskiego życia jest jednak raczej to, co przynosi bezpośrednio zbawienie, odkupienie i usprawiedliwienie. Jednak Kościół w swojej tradycji zawsze widział potrzebę celebrowania też tego wydarzenia, a wydaje się, że w obecnych okolicznościach ma to jeszcze większą wartość.

Zadajmy sobie przede wszystkim pytanie, co wynika dla nas dzisiaj z faktu, że Chrystus się narodził. I nie chodzi tu tylko o zwykły związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wcieleniem a możliwością dopełnienia się zbawienia w męce. Co to znaczy, że „On to dla nas ludzi i dla naszego zbawienia zstąpił z nieba. I za sprawą Ducha Świętego przyjął ciało z Marii Panny i stał się człowiekiem.”

Przede wszystkim, co często może nam umknąć, kiedy myślimy o Chrystusie, musimy uświadomić sobie, że wyznanie wiary naprawdę ma na myśli to, że stał się człowiekiem. Nie chodzi tylko o formę, nie chodzi o to, że Bóg ukazał się jako człowiek – stał się człowiekiem z całym naszym doświadczeniem człowieczeństwa, z radościami i smutkami, z miłością, złością i lękiem. Jego człowieczeństwo nie jest ograniczone przez boskość, ale doskonale się z nią uzupełnia. Patrząc na Jego reakcje w Getsemane widzimy, że jako człowiek bał się i cierpiał, ale jednocześnie potrafił znaleźć w sobie duchową siłę do zachowania posłuszeństwa i zaufania w to, że wola Ojca jest najlepsza, niezależnie od tego, co za sobą pociąga.

Siostry i Bracia, w tych dziwnych, trudnych czasach myślę, że na święta Narodzenia Pańskiego warto brać przykład właśnie z tego, jak Chrystus przeżywa swoje człowieczeństwo. Oczywiście, że możemy się bać. Oczywiście, że sytuacja jest trudna, czasem tragiczna. Ale jako obdarzeni łaską i wiarą możemy znaleźć w sobie siłę, żeby poradzić sobie z tym doświadczeniem ufając w to, że Bóg prowadzi nas dokładnie tak, jak powinien, że doświadczenie nie jest ponad nasze siły. Że jedyne, czego potrzebujemy, żeby przez ten czas przejść, to wiara, zaufanie właśnie i przykład Tego, który przeżył ludzkie życie, doświadczając go w pełni, by wykorzystać je później dla naszego zbawienia. „Całą swoją troskę złóżmy na Niego, bo On ma o nas staranie.”

I takiego doświadczenia tego czasu Wam życzę – czasu zaufania i wzrastania w sile wiary, czasu dorastania do tego, co zostało nam obiecane. A ponadto, żebyśmy te święta Narodzenia Pańskiego, jeśli tylko Bóg da, spędzili w spokoju, zdrowiu i radości, a cały przyszły rok niech upływa w poczuciu opieki opatrzności Bożej, aż doświadczymy radości z ulgi, kiedy wszystko wróci do normalności.

Wasz w Chrystusie

bp. Marek Izdebski

  Terminy nabożeństw

24.12.2020 – Wigilia Bożego Narodzenia,

                                                        1) nabożeństwo, godz. 11.00

                                                        2) nabożeństwo, godz. 16.00

25.12.2020 – 1. dzień świąt Bożego Narodzenia, nabożeństwo z Wieczerzą Pańską, godz. 9.30

26.12.2020 – 2. dzień świąt Bożego Narodzenia, nabożeństwo z Wieczerzą Pańską, godz. 9.30

27.12.2020 – 1. niedziela po Bożym Narodzeniu, nabożeństwo z Wieczerzą Pańską, godz. 9.30

  01.01.2021 – Nowy Rok, nabożeństwo z Wieczerzą Pańską, godz. 11.00

  UWAGA!

 Ze względu na ograniczenia związane z epidemią, prosimy o telefoniczne zapisy na nabożeństwa świąteczne.

Chęć udziału w nabożeństwie należy zgłosić do 20 grudnia pod numerem 696 943 922.

Siostry i Bracia, 

kolejny rok kalendarzowy zbliża się do końca, o czym przypomina nam początek adwentu – tradycyjnie rozumianego jako początek nowego roku kościelnego. Rok zbliża się do końca, a my przygotowujemy się do przeżywania kolejnych świąt, kolejnych też w tym dziwnym roku 2020.

Motywem przewodnim wszystkich naszych kolejnych listów i wystąpień w tym roku jest „nie wiemy jeszcze”. Nie wiemy jeszcze, jak będą wyglądać te Święta Narodzenia Pańskiego, nie wiemy, w jakiej formie będziemy je obchodzić w naszych kościołach, nie wiemy nawet, jakie ograniczenia obecna sytuacja narzuci odnośnie do naszego tradycyjnego świętowania w domach. Po niemal roku niepewności nic nie wskazuje na to, żeby cokolwiek miało się znacząco zmienić. Nie wiemy jeszcze.

Końcówka roku kościelnego – jego trzy ostatnie niedziele – przypominały nam o rzeczach ostatecznych, o powtórnym przyjściu, o wieczności. I choć działo się tak co roku, choć nie ma w tym niczego nowego, to jednak w obecnej sytuacji nasze rozważania, teksty czytane w nabożeństwie, przypominanie sobie o ostatecznym celu i wypełnieniu się czasu brzmią jednak szczególnie. Otaczająca nas wciąż pandemia nie słabnie, śmierć uderza w bliższych i dalszych nam ludzi, choć dzięki Bożej opatrzności nasz mały Kościół jak dotąd wychodzi z obecnej sytuacji obronną ręką. Pozostaje nam tylko prosić Boga o to, aby tak pozostało. Jak przypomina nam nasz Katechizm Heidelberski, prawdziwa wiara polega na „głębokim zaufaniu, które stwarza we mnie Duch Święty przez Ewangelię” – i to zaufanie, pobudzane przez przekonanie o prawdziwości obietnic danych nam przez Boga w Chrystusie powinno nas teraz prowadzić. Obok zwykłej, ziemskiej troski o siebie i bliźnich, która wyraża się choćby w przestrzeganiu norm bezpieczeństwa, potrzeba nam też pamiętać o tym, że możemy z całym zaufaniem „całą naszą troskę złożyć na Niego, bo on ma o nas staranie”, jak mówi list Piotra.

Adwent ma dwa znaczenia – jest zbliżaniem się i przybyciem. I chociaż obecna sytuacja może nas w tym roku kierować głównie do myślenia o znaczeniu adwentu jako okresu przygotowania do powtórnego przyjścia naszego Pana w chwale, to jednak jest też okresem, w którym szykujemy się do pamiątki wcielenia Boga w człowieka, do Świąt, do radości. I jak oczekiwanie na tę radość skończy się i będziemy mogli jej doświadczyć, tak samo skończy się pandemia i ten czas, w którym teraz żyjemy – radość Świąt niech przypomina nam ciągle o tym, że potrzeba tylko cierpliwości, a wszystko wróci do znanej normy. Nie dajmy sobie więc tej radości zabrać, a czekając na koniec obecnej sytuacji nie zapominajmy, że wciąż pociechę możemy znajdować w tym, że „ciałem i duszą należymy - zarówno teraz, gdy żyjemy, jak i wtedy, gdy umrzemy - nie do siebie, ale do Jezusa Chrystusa, mego wiernego Zbawiciela. To On swą drogą krwią dał całkowite zadośćuczynienie za nasze grzechy, wyzwolił nas z mocy diabła, to On strzeże nas tak dobrze, że nawet włos z głowy nam nie spadnie bez woli Ojca niebiańskiego, co więcej - wszystko musi służyć naszemu dobru.”

Ks. Marek Izdebski

Biskup Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Polsce

W dniu 6 października 2020 r. w Pabianicach obradowała Komisja ds. Dialogu między Polską Radą Ekumeniczną (PRE) a Konferencją Episkopatu Polski (KEP). W zebraniu wziął udział ksiądz biskup Kościoła Ewangelicko-Reformowanego Marek Izdebski.

 

Rozmawiano m.in. o przyszłorocznych wydarzeniach ekumenicznych: Tygodniu Modlitw o Jedność Chrześcijan, którego hasło brzmi „Trwajcie w mojej miłości, a przyniesiecie obfity owoc” (por. J 15,5–9). Na zaproszenie metropolity łódzkiego, abp. Grzegorza Rysia, centralne nabożeństwo odbędzie się 23 stycznia 2021 r. w archikatedrze łódzkiej.   Omówiono również ekumeniczne obchody 450. rocznicy podpisania Zgody Sandomierskiej oraz 5. Ekumenicznej Pielgrzymce dla Sprawiedliwości Klimatycznej z Zielonej Góry do Glasgow.

„Brak jedności chrześcijan jest nadal swoistym zgorszeniem, skandalem dla współczesnego nam świata” – mówił w homilii abp Wacław Depo, metropolita częstochowski, który wieczorem 18 stycznia 2018r. przewodniczył Mszy św. w kościele pw. Najświętszego Imienia Maryi w Częstochowie, na rozpoczęcie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan w archidiecezji częstochowskiej.

17.01.2018r. obchodzono w Łodzi Dzień Judaizmu. Hasło tegorocznych uroczystości, organizowanych przez Archidiecezję Łódzką i Gminę Wyznaniową Żydowską w Łodzi, to: „Pokój! Pokój dalekim i bliskim!”. W spotkaniu modlitewno-refleksyjnym, które odbyło się w namiocie przy alei Tadeusza Kościuszki 2 - w miejscu, gdzie stała niegdyś Wielka Synagoga - wziął udział dyrektor generalny Łódzkiego Urzędu Wojewódzkiego w Łodzi - Mirosław Suski.

Serdecznie zapraszamy na nabożeństwo ekumeniczne (odbywające się w ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan), które odbędzie się 28 stycznia 2018 roku, o godz. 18.00 - niedziela w Kościele Ewangelicko-Reformowanym w Bełchatowie, ul. Okrzei 1a.

Kazanie wygłosi duchowny z Kościoła katolickiego.

10 stycznia br. odbyło się w warszawskim Centrum Luterańskim Ekumeniczne Spotkanie Noworoczne Polskiej Rady Ekumenicznej (PRE). Oprócz przedstawicieli Kościołów członkowskich PRE wzięli w nim reprezentanci innych Kościołów, w tym prymas Polski, metropolita gnieźnieński abp Wojciech Polak.

Więcej: ekumenizm.pl

Biskupi trzech Kościołów ewangelickich w Polsce zwrócili się z listem otwartym do Marszałka Sejmu RP i klubów parlamentarnych PSL i Nowoczesna z prośbą o wycofanie złożonych wniosków dotyczących upamiętnienia 500 lat reformacji. Odnosząc się do debaty sejmowej z 14 grudnia 2017 r. biskupi z rozczarowaniem przyjęli jej przebieg, stwierdzając, że nie chcą, aby w ten sposób dyskutowano o dziedzictwie Reformacji w Sejmie RP.